ประวัติป๊อปคอร์น เหตุใดป๊อปคอร์นจึงเป็นของกินประจำโรงหนัง?
ในอดีตป๊อปคอร์นถือว่าเป็นสินค้าที่มีความต้องการสูงในงานเทศกาลต่างๆ โดยเฉพาะช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 18 ซึ่งในสมัยนั้น เจ้าของโรงหนังต่างๆยังไม่นิยมให้นำเข้าไปกินในโรงหนังเพราะเกรงว่าการทานป๊อปคอร์นจะส่งเสียงรบกวนคนรอบข้างในการดูภาพยนต์
แต่หลังจากนั้นในช่วงปี 1927 ทางสหรัฐอเมริกาได้ประสบปัญหาวิกฤติทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรงเท่าที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์ ทำให้ผู้คนหันเข้ามาดูภาพยนต์ในโรงหนังมากขึ้นเพราะต้องการหลีกเลี่ยงความเป็นจริงที่เลวร้าย จากเดิมที่กลุ่มเป้าหมายเป็นกลุ่มที่มีรายได้สูง นักศึกษา หรือพวกไฮโซ ก็เริ่มเปลี่ยนมาเป็นผู้คนธรรมดาๆที่เข้าไปรับชมกัน ทำให้ธุรกิจโรงหนังบูมในช่วงเวลานั้น
ก่อนหน้านั้นป๊อปคอร์นถือว่าเป็นขนมไม่มีราคา มันมีราคาถูกมากเพราะทำมาจากเมล็ดข้าวโพดที่พวกเขาปลูกกันเป็นกอบเป็นกำอยู่แล้ว ในช่วงแรกพ่อค้าทั่วไปที่ไม่ได้สังกัดของโรงหนังได้นำมาขายหน้าทางเข้าโรงหนังและได้รับการตอบรับอย่างดีเยี่ยม พวกเขาขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเพราะมันมีราคาถูก
ภายหลังเมื่อทางโรงหนังเห็นว่ามันขายดีจึงเปิดพื้นที่ให้พ่อเค้าเข้าไปจับจองพื้นที่เช่าขายป๊อปคอร์นได้ แต่พอนานๆเข้าทางโรงหนังก็ทำขายเสียเองเพราะอยากได้กำไรกับป๊อปคอร์นอีกทางหนึ่งด้วย
หลังจากนั้นเป็นต้นมาป๊อปคอร์นก็กลายเป็นของกินประจำโรงหนังไปโดยปริยาย และในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาประสบปัญหาขาดแคลนน้ำตาลอย่างมากเพราะต้องส่งไปให้ทหารที่ประจำการนอกประเทศ ทำให้ขนมหวานและลูกอมต่างๆหาทานได้ยาก สินค้าไม่ค่อยมีในตลาดจึงทำให้ป๊อปคอร์นเป็นทางเลือกสุดท้ายของผู้คนในประเทศ ส่งผลให้ป๊อปคอร์นยิ่งบูมขึ้นไปในช่วงเวลาขณะนั้น และยังคงเป็นที่ชื่นชอบของคนมาจนถึงในปัจจุบัน
แหล่งที่มา : mentalfloss